مطلبی کوتاه از دوست خوبم باران:

 

غفلت

 

غفلت از وجود و هستی، غفلت از خالق است. نادیده گرفتن معبود آغاز ذلت است.

ای دوستان دم دمی مزاج و سست، شروع دلّت پایان عزّت است. تا خالقت را در زندگی کم رنگ نکردی چشم دل باز کن، وقت یافتن خویشتن است. 

 

نوشته شده در چهارشنبه 94/2/16ساعت 8:46 عصر توسط فهیمه عسکری نظرات ( ) |